مسلمانان میانمار دردریایی بی رحمی وقساوت بودائیان جاهل ومتعصب
درمیانمار قتل عام جریان دارد ،به ناموس مسلمانان درمیان جمع اجبارا تجاوز میشوند ، کودکان بی گناه را درروی آتش کباب می کنند ، واستخوان های نازک شان را می شکنند ودرجلو چشمان مادران قطعه قطعه می سازند وخانه وکاشانه شان را به آتش می کشند واز هیچ جنایاتی دریغ نمی ورزند .
ازاین سو ،سران کشورهای اسلامی به راحت دارند تماشا میکنند ، که گویا گوشهای شان ازشنیدن این حقیقت کرند وصحنه های خونین برای دیدار شان شطرنجی ظاهر می شوند ،وشاید وقائع رقت باربرمه ، دردلهای آنان بی اثرباشند ؟! چرا ؟ چون بعضی این مسلمانان کارهای کرده اند که آدم خجالت می کشد که بودایها یی برمه را محکوم کند !
زیرا : صحنه های خونین یمن ،سوریه ، افغانستان ،عراق و.. دارند بافریاد شهادت می دهند که این مسلمانان نیزدردرنده گی گرگ اند ، هزاران را می کشند ،بکودکان رحم نمی کنند ،به زنان تجاوز مینمایند ، آدمهارا می سوزانند ،به همکیشان بمب میرزند ،دختران وزنان را به اسارت می برند .
این امورباعث شده که خون مسلمان محترم نباشد وکشتار کودکان ،رقت ها را برنیانگیزد ، برمظلومیت این ها، کسی تأسف نخورد .
اگربودائیان برمه، به گاو های جنگل استرالیا حمله می کردند و بیست هزار گاورا قتل عام می کردند آیا کشورهای دنیا این گونه ساکت می ماندند و مراکز دفاع از حیوانات برای جلوگیری از این کشتار اقدامی نمی نمودند ؟!!
اگر این کشتار بی رحمانه به سک های انگلیس واقع می شد ،جهان این گونه بی تفاوت می نشستند و تماشا می کردند ؟؟!!
درایران چندی پیش سک های ویل گرد را می کشتند فریاد ،ناله ازهر سو ،به آسمان می رسید ،حتی برخی دلسوزانه اشک ماتم دراین واقعه چکاندند و بغض های گلوگیر، حنجره هارا می فشردند .
اما سیاستهای شیطانی ،با بوجود آوردن داعش ،طالبان ، القاعده و کشتار بی رحمانه یمن و.. غیر مسلمانان را از ما متنفر ساخته و مسلمانان را بی رحم وجدا نموده اند ،دیگر مسلمانان بی رحمانه همدیگر را میدرند ،کودکان بی گناه را سرمی برند و نوامس را با افتخار هتک می کنند ، زندگی و خانه های همدیگر را به خاکستر مبدل می سازند .
چند نفرچوپان برای اینکه کنار هم باشند ،گوسفندان شان را با هم به چرا گاه می برند وقتی گوسفندان به چرا مشغول می شوند ، چوپان ها به گفتگو می پردازند وجالب اینکه : این رفاقت صمیمانه وگفتگویی شبانه به نزاع و جنگ میان آن ها منجر می شود ، بقول معروف ،دردعوا که حلوا پخش نمی کنند ، بلکه دشنام وفحش و کتک ودرد ،ضربت، جراحت ،کینه و عداوت به همدیگر نثار می کنند ،با خستگی واندوه از هم جدا گشته به یاد وظیفه می افتند که آفتاب دارد غروب می کند وشب دارد نزدیک می شود ،به سرعت به سمت گوسفندان می شتابند ولی متأسفانه گرگ های گرسنه حمله کرده اند گوسفندان پراکنده و برخی طعمه گرگ یا دربیابان گم کشته اند .
این مثال ناقابل بیان گرحالات سران کشورهای اسلامی است ، که الان درد ورنج مسلمان میانمار را درک نمی کنند و اشک چشمان کودکان یمن را نی بینند و ناله مردم هزاره افغانستان دلهارا بدرد نمی آورند .